Σύμφωνα με ASHA (1983):
- Ο λόγος είναι ένα σύνθετο και δυναμικό σύστημα συμβόλων που χρησιμοποιείται με διάφορους τρόπους για την σκέψη και την επικοινωνία.
- Ο λόγος μετεξελίσσεται μέσα σε ιστορικά και κοινωνικά πλαίσια και έχει πέντε παραμέτρους:
- Φωνολογία: ο τρόπος με τον οποίο οι ήχοι (σύμφωνα και φωνήεντα) οργανώνονται και συνδυάζονται για να δημιουργήσουν λέξεις (π.χ. ρόδι – πόδι: ενώ διαφέρουν ως προς ένα σύμφωνο, πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές λέξεις).
- Μορφολογία: ο τρόπος που τα μορφήματα (θέμα+κατάληξη) συνδυάζονται για να διαμορφώσουν το νόημα μιας πρότασης (π.χ. καπέλ-ο: ενικός αριθμός, καπελ-α: πληθυντικός αριθμός).
- Σύνταξη: οι κανόνες κατά τους οποίους οι λέξεις συνδυάζονται σε φράσεις και προτάσεις, ούτως ώστε να έχουν νόημα (π.χ. Υποκείμενο-ρήμα-αντικείμενο)
- Περιεχόμενο: η σημασία των λέξεων (λεξιλόγιο)
- Πραγματολογία: ο τρόπος που χρησιμοποιείται ο λόγος ανάλογα με το κοινωνικό πλαίσιο και τον επικοινωνιακό σκοπό.
- Η μάθηση και η χρήση του λόγου καθορίζονται από την αλληλεπίδραση βιολογικών, γνωστικών, ψυχο-κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
- Η αποτελεσματική χρήση του λόγου, με σκοπό την επικοινωνία, προϋποθέτει την ευρεία κατανόηση της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης, συμπεριλαμβανομένων παραγόντων όπως: τα μη λεκτικά νοήματα, το κίνητρο του ατόμου, καθώς και οι κοινωνικο-πολιτισμικοί ρόλοι.
Άντζελα Καραντώνη
Λογοθεραπεύτρια M.Sc.